Healthism to zjawisko obserwowane w ciągu ostatnich dekad w społeczeństwach krajów zachodnich. Jest szczególnym rodzajem koncentracji na zdrowiu, które stanowi podstawę definiowania i osiągania dobrostanu, a jednostka może je sobie zapewnić przez zmianę stylu życia.
Jeszcze 30 lat temu o pracoholizmie nie słyszano, ludzie pracowali w normalnych godzinach, a po pracy mieli czas na dom, rodzinę, znajomych. Mody na eko jedzenie również nie znano. Nie było takiej potrzeby, chleb był chlebem bez „E” i innych polepszaczy, do smarowania pieczywa używało się zwyczajnego masła i nie trzeba było wpatrywać się w etykiety, czy na pewno ma 82 procent tłuszczu.
Teraz mamy modę na „eko” i styl życia zwany „healthism”. Czym on jest?
Kult zdrowia
Kluczowa dla ideologii healthismu jest koncepcja odpowiedzialności indywidualnej, czyli pogląd, że zdrowie jednostki zależy od podejmowanych przez nią starań. Po raz pierwszy terminu „healthism” w 1980 r. użył Robert Crawford. Określił w ten sposób ideologię stanowiącą ważny aspekt „nowej świadomości zdrowotnej” i ruchów zdrowotnych w społeczeństwie amerykańskim w latach siedemdziesiątych. W polskiej literaturze naukowej pojawiają się różne tłumaczenia i różne sposoby rozumienia terminu „healthism”. Na przykład w słowniku terminów z dziedziny promocji zdrowia pojawia się „kult zdrowia”, definiowany jako „wyznawanie poglądu, że zdrowie jest bardziej znaczące niż wszystkie inne wartości, a jego osiągnięcie jest głównym celem życia”.
(MW)